وبلاگ بهروز جلیلی

پیاده سازی JAVA EE به صورت گرافیکی و تعریف

یک بخش مهم از مفید سازی یک چهار چوب توسعه ی نرم افزار وجود یک ابزار توسعه می باشد که برنامه نویسی با آن چهارچوب را ساده تر نماید. اراکل در هرلایه از ADF ابزار های گرافیکی ارائه می دهد که امکان استفاده از چهارچوب ADF را به راحتی فراهم می نماید.

توسعه ی سرویس های منطقی

ابزار JDERLOPER راه های متعددی برای ساخت سرویس منطقی ارائه میدهد مانند : EJB/GPA، Web services ، ADF BC

زمان ایجاد این سرویس منطقی این امکان وجود دارد که با استفاده از ویزارد[3] این سرویس های منطقی را ایجاد نمائید. بعد از ایجاد این سرویس ها تنها با استفاده از یک کلیک راست کافیست تا این سرویس به یک Web service تبدیل گردند یا به راحتی یک وب سرویس SDO ایجاد نمائید.

از این میان ADF BC که مخفف ADF Business Component می باشد یک چهار چوب می باشد که بر روی ساخت object ها تمرکز داشته و به صورت یک روش تعریفی می باشد.

این چهار چوب سرویس های آماده را ارائه میدهد مانند transaction management ، resource pooling ، locking ، translation، object-relational و همچنین تعریف rules Validation .

برنامه نویسانی که قبلا تجربه برنامه نویسی با زبان های 4GL را داشته باشند ، ADF BC را به راحتی درک می نمایند .

ADF BC بر روی الگو های معروف Java EE بنا نهاده شده است و بهمین دلیل کارایی و استحکام آن تضمین شده است.

توسعه ی رابط کاربری

امکان توسعه به صورت گرافیکی و تعریفی امری است که در JDeveloper به آن بسیار بها داده شده است تا سرعت توسعه را بالا برده و سبب شود تا برنامه نویس بر روی برنامه در حال توسعه تمرکز کند تا بر روی توسعه ی برنامه های پیچیده زیر ساخت.

در زیر لیست مختصری از این گونه امکانات گرافیکی و تعریفی در لایه ی نمایش فراهم گردیده است.

· مدل سازی جریان بین صفحات در ADF controller : با استفاده از تعریف آن در یک دیاگرام بصورت گرافیکی

· یک محیط گرافیکی برای ویرایش صفحا ت JSF, HTML, JSP, Swing که در این محیط ویرایشی یک امکان WYSIWYG برای تمام کامپونت ها فراهم می آورد.

· امکان تعریف کامپوننت های تعریفی جهت اضافه کردن کامپونت جدید به لیست کامپوننت های تعریف شده در لایه ی نمایش

· امکانات استفاده ی مجدد ،چندین امکان جهت اطمینان از این که یک کد بتواند در جاهای مختلف دوباره استفاده گردد در این چهار چوب بنا نهاده شده است. امکاناتی مانند ایجاد TASK Flow،ADF library، declarative component همه و همه قابلیت استفاده مجدد را تقویت مینمایند.

· ADF Faces یک کتابخانه ی بسیار قوی از کامپوننت های نمایشی می باشد که بر روی لایه ی استاندارد JSF API نوشته شده است و از تکنولوژی های روز استفاده نموده است مانند: partial page rendering وAJAX تا بتواند بهترین و راحت ترین تجربه کار در لایه نمایش را برای کاربران فراهم آورد.

اتصال کامپوننت های لایه ی سرویس منطقی به لایه ی نمایش

ابزار JDeveloperیک راه حل ساده برای اتصال کامپوننت های لایه ی سرویس منطقی برنامه به لایه ی کنترل و لایه نمایش دارد که با استفاده از پیاده سازی JSR می باشد که همان data control می باشد پالت data control یک نما از لایه سرویس منطقی را ایجاد می نماید.

برنامه نویسان به راحتی می توانند با استفاده از روش drag-and-drop اجزای این لایه را در صفحه ی وب قرار دهند و آنها را

به اجزای نمایشی صفحه متصل نماید.

Normal 0 false false false false EN-US X-NONE AR-SA

 

ADF بر مبنای معماری سه لایه توسعه یافته است لایه مدل ، لایه نمایش، لایه کنترل

لایه ی مدل : که با سرویس داده (پایگاه داده) در ارتباط است و منطق برنامه را پشتیانی می کند.

لایه ی نمایش: که رابط کاربری را پشتیبانی مینماید.

لایه ی کنترل : که جریان برنامه را کنترل میکند و لایه نمایش را به لایه ی مدل متصل مینماید.

جداسازی برنامه به این سه لایه سبب می شود تا نگهداری کد و استفاده ی مجدد از کامپونت ها بین برنامه ها آسان گردد.

مجزا بودن هر لایه از لایه ی دیگر موجب می شود تا یک معماری بر پایه ی سرویس مستقل وجود داشته باشد زیرا هر لایه به لایه دیگر سرویس می دهد.

معماریADF الگوی MVC را پیاده سازی می نماید اما لایه ی مدل را از لایه ی سرویس دهنده ی منطقی جدا می نماید تا معماری بر پایه ی سرویس را پشتیبانی نماید در حقیقت معماری ADF به 4 لایه ی زیر تقسیم میگردد:

1- لایه ی منطق برنامه :این لایه امکان دسترسی به داده را از منابع گوناگون فراهم می کند و منطق برنامه را پشتیبانی می نماید

2- لایه مدل : یک لایه انتزاعی بر روی لایه ی منطق برنامه پیاده می نماید و این امکان را فراهم می نماید تا لایه های نمایش و کنترل بتوانند با پیاده سازی های گوناگون منطق برنامه ها به صورت یکسان رفتار نماید در حقیقت لایه ی نمایش و کنترل کاملا از لایه ی منطق برنامه مستقل باشد.

3- لایه ی کنترل: یک مکانیزم ایجاد می نماید تا جریان برنامه تحت وب کنترل گردد

4- لایه ی نمایش : قابلیت نمایش را برای کاربر فراهم می نماید.

ADF این امکان را به برنامه نویسان می دهد تا در هر لایه ی تکنولوژی که آنان ترجیح می دهند را انتخاب نماید. شکل بالا حق انتخاب گوناگون برنامه نویسان را زمان ساخت برنامه با ADF نشان میدهد.

در حقیقت چسبی که سبب میشود تا کامپوننت های گوناگون java EE به یکدیگر متصل گردند و در لایه ی منطق برنامه تکنولوژی های گوناگون مانند :EJB، web service ،java Bean ، JPA/Eclipse link/TOP link می تواند استفاده گردد.

لایه ی نمایش می تواند برنامه ی Swing و تعامل با MS office مورد استفاده قرار گیرد و همچنین در صورت استفاده از محیط Html و تحت وب می تواند از JSF و JSP و ADF faces استفاده نماید .

لایه منطق برنامه ها

این لایه در حقیقت تعامل با لایه ثبت داده را مدیریت میکند. این لایه سرویسهایی مانند : تثبیت داده ،object /relation mapping ، transaction manager ، business layer execution، را فراهم می نماید.

این لایه در Oracle ADF می تواند توسط یکی از تکنولوژیهای زیر پیاده سازی گردد.

یک کلاس ساده ی جاوا ، EJB 2.1/3.0 ،web service ، JPA objects ، Oracle ADF BC

لایه ی کنترل

این لایه جریان منطقی برنامه را هدایت می کند و ورودی های کاربر را به سرانجام میرساند. بعنوان مثال زمانیکه کاربر بر روی دکمه ی جستجو روی صفحه کلیک می کند ، لایه ی کنترل تشخیص می دهد که چه عملیاتی باید به انجام برسد (عملیات جستجو) و به کدام صفحه باید برود( صفحه ی نتیجه ی جستجو)

برای برنامه های تحت وب در لایه ی کنترل سه حق انتخاب وجود دارد (برنامه های غیر تحت وب لایه ی کنترل ندارند)

1- Oracle ADF controller که کامل ترین مجموعه ی کنترلی می باشد.

2- JSF controller

3- Apache Struts

بطور معمول جریان برنامه توسط یک دیاگرام شامل صفحات و جریان بین صفحات مشخص می گردد فرقی ندارد که کدامیک از گزینه های بالا را استفاده نمایید. با استفاده از controller Oracle ADF می توانید یک برنامه ی بزرگ را به اجزای کوچکتر تجزیه نمایید این موضوع را با استفاده از Task flow ها صورت می پذیرد.

لایه ی نمایش

این لایه می تواند بر پایه ی html، JSP،، JSF، ، XML باشد .و میتواند بصورت بر پایه وب یا بصورت برنامه ی DESKTOP و مبتنی بر سرویس دهنده – سرویس گیرنده باشد . در ضمن این لایه میتواند بر پایه پیاده سازی دستگاه های Mobile باشد مانند گوشی همراه

لایه مدل

این لایه باعث ایجاد ارتباط بین لایه ی منطبق برنامه با سایر لایه ها می باشد که از لایه منطق برنامه استفاده می نماید در حقیقت چون منطق برنامه می تواند مختلف باشد یک لایه (لایه ی مدل) بر روی آن قرار می گیرد تا نحوه ی ارتباط با آن برای سایر لایه ها یکسان باشد.

این لایه دو کامپوننت اصلی دارد data control، data bindings که برای تعریف رابط استفاده از آنها از فایل های XML استفاده می شود.

Data Bindings متد ها و فیلد های نوشته شده در Data Control را در دسترس لایه ی نمایش قرار میدهد و باعث جداسازی بین لایه ی داده و نمایش میگردد. بنا بر معماری بر پایه متا این لایه سبب می شود تا برنامه نویس در صورت تغییر تکنولوژی مورد استفاده در لایه ی منطق برنامه تغییری در برنامه نویسی خود احساس نکند . این لایه بر پایه ی JSR-227 می باشد که مبین ارتباط داده ها و دسترسی به داده ها در J2EE می باشد هدف این JSR استاندارد کردن ارتباط داده ها می باشد.

خلاقیت بهمراه حق انتخاب

برنامه نویسان می توانند از تکنولوژی های گوناگون در هریک از لایه ها استفاده نمایند و با انتخاب هر یک از این تکنولوژی ها تجربه ی یکسانی از برنامه نویسی داشته باشند. بعنوان مثال همان الگو و متد در ساخت برنامه ی ADF Swing استفاده می شود که در ساخت برنامه با ADF Faces مورد استفاده قرار میگیرد.

Normal 0 false false false false EN-US X-NONE AR-SA